شلبی، شیرین ترین سگ نجات یافته با برخی ویژگی های عجیب و غریب

در بهار ۲۰۱۹، در اولین سالگرد سکته مغزی، سگم شلبی را نجات دادم. او در اصل از یک پناهگاه کشتار در می سی سی پی آمده بود، اما تحت سرپرستی خانواده ای در نیوجرسی بود.

من جذب عکس او شدم زیرا یک گوشش صاف ایستاده بود و یک گوشش به جلو خم شده بود، و وقتی افراد نامتقارن هستند و حدس می‌زنم سگ‌ها هم هستند، لگد می‌گیرم.

پروفایل او می‌گفت که او با مردم، کودکان، سگ‌ها و گربه‌ها خوب است – هیچ‌کدام از آنها درست نیست. ترتیبی دادم که شلبی را از مادر خوانده در پارکینگ یک سوپرمارکت در نیوجرسی بگیرم. سریع بغلم کرد و گفت: “ممنون که او را گرفتی.” افسار را به من داد و رفت. فکر کردم کمی عجیب بود. شلبی روی صندلی عقب من پرید و به نظر می رسید از سواری ماشین به وستچستر لذت می برد. شب اول با من روی تختم خوابید. من در بهشت ​​بودم

قطعا با مردم خوب نیست. من در یک ساختمان کاندو بزرگ زندگی می کنم. او پارس کرد، غرغر کرد، به همه همسایه‌های من هجوم آورد. با مدیر عامل تماس می گرفتم مبنی بر اینکه هیئت مدیره شکایت هایی مبنی بر اینکه شلبی “شریر” است دریافت کرده است و هیئت مدیره این قدرت را داشت که به من بگوید از شر او خلاص شوم. اشک ریختم

مربی سگی که با او کار می کردم به او پیشنهاد داد که دوز کم پروزاک را که دامپزشک تجویز کرده بود، مصرف کند. در عرض یک هفته، تفاوت چشمگیر بود. او دیگر به مردم نمی زد و هول می زد.

در سه ماه، با آموزش بیشتر، او متحول شده بود. او به ندرت غرغر می کرد و مدام دمش را تکان می داد. حتی به نظر می رسید لبخندی بر لب داشت.

یک سال بعد، کارکنان ساختمان – دربان و سوپر در مورد میزان پیشرفت او اظهار نظر کردند. مردم دیگر نمی ترسیدند با او سوار آسانسور شوند. دیگر صحبتی از هیئت مدیره نشد.

او نسبت به سگ های دیگر واکنش نشان می دهد. وقتی سگ دیگری را می‌بیند پارس می‌کند، دور خودش می‌چرخد و گاهی جلو می‌آید و روی پاهای عقبش بالا می‌رود.

کنترل او ممکن است سخت باشد. سگ واکر من فکر می کند که این یک رفتار محافظتی است زیرا وقتی شلبی با او بیرون می رود این رفتار را انجام نمی دهد. اون داره از من محافظت میکنه

وقتی همه‌گیری شیوع پیدا کرد و ما به قرنطینه رفتیم، خدا را شکر که او را داشتم. در ابتدا، فکر می‌کردم که خوب می‌شوم، زیرا یک درون‌گرا هستم و صرف نظر از شارژ مجدد، به زمان زیادی برای تنهایی نیاز دارم. اما وقتی قرنطینه طولانی شد و جلسات زوم با دوستانم جایگزین ضعیفی برای تماس واقعی شد، من افسرده شدم. من از خانه کار می کردم و از آنجایی که دیگر وارد میدان نمی شدیم، تنها کاری که انجام می دادیم تماس تلفنی با مشتریانمان بود. اکثر آنها کامپیوتر یا گوشی هوشمند نداشتند.

تنها دلیل من برای ترک آپارتمان پیاده روی شلبی بود. اگر او را نداشتم، روزهای بدون خروج از آپارتمان به راحتی به هفته ها تبدیل می شد. من پرده های تاریکی سنگینی دارم که به دلیل میگرن شدید، تمایل دارم آنها را بسته نگه دارم. به ندرت به ذهنم می رسد که آنها را باز کنم. می توانستم هفته ها بدون اینکه حتی خورشید را ببینم بروم.

من و شلبی برای هم بودیم و به نوعی همدیگر را پیدا کردیم. ما هر دو به روش خودمان شکسته ایم، همانطور که داروهای ضد افسردگی برای ما تجویز شده است. او سابقه تروما دارد، و سابقه من خیلی درخشان نیست. من معتقدم این اولین خانه محبت او است و او عشق بی قید و شرط را هزاران برابر به من باز می گرداند.

هیچ کس نمی بیند که زندگی چگونه است وقتی فقط من و او تنها باشیم. او کاملاً شیرین ترین دختر است.

برای دریافت اینفوگرافیک در مورد ۵ مزیت برتر سلامت روانی داشتن حیوان خانگی اینجا را کلیک کنید.

با تشکر برای خواندن. آندریا