پنج نکته جالب که باید در مورد آنها بدانید

هر سال در 10 فوریه، سازمان ملل متحد چیزی را که احتمالاً برای بسیاری شبیه به یک مناسبت عجیب به نظر می رسد، گرامی می دارد: روز جهانی حبوبات.

اما، به عنوان محققی که بر حبوبات فراموش شده و کم استفاده متمرکز شده است، فکر می کنم این ابتکار گام مهمی به سمت امنیت غذایی است. واداشتن مردم به خوردن حبوبات بیشتر در نهایت می تواند به دستیابی به هدف 2 توسعه پایدار سازمان ملل: گرسنگی صفر کمک کند.

اولاً، برای روشن شدن، «حبوبات» و «حبوبات» معانی مختلفی دارند. “حبوبات” همه گیاهان متعلق به خانواده هستند لگومینوزا یا بقولات، در حالی که “حبوبات” دانه های خشک شده گیاهان حبوبات هستند. حبوبات شامل لوبیا، عدس و نخود است.

یکی از دلایلی که گیاهان حبوبات چنین وعده ای برای پایان دادن به گرسنگی می دهند این است که به خاک خوب یا کودهای نیتروژنی نیاز ندارند. گیاهان برای ساختن مولکول های مهمی مانند پروتئین و DNA به نیتروژن نیاز دارند. بیشتر حبوبات می توانند در خاک ضعیف با تثبیت گاز نیتروژن هوا برای استفاده خود رشد کنند. این از طریق تعامل همزیستی با باکتری های دوست به نام ریزوبیا اتفاق می افتد. ریزوبیاها درون ساختارهایی به نام گره روی ریشه گیاه قرار دارند.

به لطف توانایی تثبیت نیتروژن، حبوبات نیروگاه های تغذیه ای هستند: پروتئین و فیبر بالا و چربی کم.

اما این تنها چیز جالب در مورد حبوبات و حبوبات نیست. به افتخار روز جهانی حبوبات در سال 2023، می‌خواهم پنج پالس را برجسته کنم که دارای ویژگی‌ها و داستان‌های منحصربه‌فردی هستند.

1. لوبیا یام آفریقایی: لوبیا با پروتئین بالا و غده های زیرزمینی

لوبیا یام آفریقایی (Sphenostylis stenocarpa) دو وعده غذا ارائه می دهد: لوبیا و غده زیرزمینی. غده ها نسبت به غده های غیر حبوبات مانند سیب زمینی و کاساوا محتوای پروتئین بیشتری دارند و لوبیاها نیز پروتئین بالایی دارند. ارزش غذایی آنها در طول جنگ داخلی نیجریه (1967-1970) زمانی که لوبیاها با تاج خروس، تلفاریا یا برگ کاساوا برای تغذیه افراد مبتلا به سوء تغذیه در مناطق جنگ زده پخته می شدند، ثابت شد.

این محصول بومی آفریقا است و زمانی در سراسر قاره آفریقا کشت می شد. محققان پیشنهاد کرده اند که ممکن است چندین بار در غرب و مرکز آفریقا اهلی شده باشد. امروزه بیشتر به‌عنوان محصول امنیتی یا معیشتی کشت می‌شود، نه تجاری. اما محتوای پروتئین بالا و تحمل به خشکی در حال افزایش است.

2. لوبیا معمولی: تنوع و تنوع زیست محیطی

لوبیا معمولی (Phaseolus vulgaris) در انواع مختلف در سراسر جهان وجود دارد. به عنوان مثال می توان به لوبیا سیاه، لوبیا قرمز و لوبیا چیتی اشاره کرد – آنها متفاوت به نظر می رسند اما گونه های مشابهی دارند. نکته ویژه در مورد آنها این است که می توانند با تعداد بیشتری از گونه های ریزوبی نسبت به سایر حبوبات جفت شوند. این ممکن است به لوبیا کمک کند تا در خارج از سرزمین مادری خود رشد کند و در زیستگاه های مختلف در سراسر جهان تنوع یابد. این می تواند نیتروژن را در محیط های مختلف تثبیت کند و آن را به گونه ای از حبوبات انعطاف پذیر تبدیل کند.

3. نخود: نقشی در درک اولیه ژنتیک

نخود (گیاه نخود) یکی از قدیمی ترین محصولات اهلی شده در جهان است. به لطف آزمایش معروف گرگور مندل با گیاهان نخود، به درک ژنتیک کمک کرد. مندل نحوه به ارث بردن خواص فیزیکی مختلف گیاهان نخود را مشاهده کرد: شکل غلاف، شکل دانه، رنگ دانه، رنگ غلاف نارس، رنگ گل، طول ساقه و محل قرارگیری گل. او دو گیاه نخود را که خواص متفاوتی داشتند تلاقی کرد و هفت صفت را در نسل های بعدی به مدت دو سال مشاهده کرد. از این آزمایش، او قوانین وراثت مندل را ایجاد کرد – که هنوز در مطالعات ژنتیکی امروزی قابل استفاده است.

تنوع ژنتیکی غنی نخود همچنین منبع ارزشمندی برای صفات مهم محصول است که می تواند در شرایط مختلف آب و هوایی به دلیل تغییرات آب و هوایی مقاومت کند.

4. نخود: برای خشکسالی ساخته شده است

بسیاری از حبوبات به خشکی مقاوم هستند و نسبت به پروتئین های حیوانی به ویژه گوشت گاو از آب کمتری برای تولید استفاده می کنند. نخود (نخود گندم سیاه) به خشکی بسیار مقاوم است. بیشتر این محصول در شرایط دیم در مناطق خشک و نیمه خشک کشت می شود. این توانایی ویژه برای رشد در جایی که آب کمیاب است در گونه های وحشی نخود برجسته تر است. نخود وحشی همچنین می تواند دمای تا 40 درجه سانتیگراد را تحمل کند – یکی دیگر از منابع ژنتیکی ارزشمند برای تحمل بهتر خشکی در نخود مدرن.

با این حال، در صورت کمبود آب، عملکرد نخود بسیار به خطر می افتد. بنابراین، دانشمندان به دنبال صفات مفیدی هستند که بتواند از کاهش عملکرد نخود در طول خشکسالی بکاهد. این ممکن است به یک منبع غذایی امن تر در بحبوحه تغییرات آب و هوایی کمک کند.

5. لوپین: ریشه های خوشه ای ویژه برای جستجوی مواد مغذی

لوپین سفید (گرگ سفید، لوپین زرد (گرگ زرد) و لوپین مروارید (یک گرگ قابل تغییر) می تواند ریشه های خاصی برای دریافت مواد مغذی بیشتر بدون نیاز به کود اضافی تشکیل دهد. گیاهان نه تنها به نیتروژن بلکه به فسفر نیاز دارند. معمولاً برای افزایش عملکرد محصول به گیاهان در کود داده می شود. کود فسفاته از سنگ فسفات – یک منبع تجدید ناپذیر که به سرعت در استفاده کشاورزی رو به اتمام است – ساخته می شود. لوپین های سفید، زرد و مرواریدی دارای اصلاحات منحصر به فردی به نام ریشه های خوشه ای هستند که می توانند در صورت کم بودن مواد مغذی، فسفر را از ذرات خاک آزاد کنند. این ریشه ها شبیه بطری هستند و تنها زمانی تشکیل می شوند که سطح فسفر در خاک کم باشد. این ریشه های خوشه ای ترکیبی با بار منفی به نام کربوکسیلات ترشح می کنند که می تواند فسفر را از خاک آزاد کند و آن را در دسترس گیاه قرار دهد. بنابراین لوپین ها مجبور نیستند به کودهای فسفاته تکیه کنند و حتی می توانند با افزایش سطح فسفر در خاک به گیاهان همسایه کمک کنند.

امنیت غذایی

حبوبات نه تنها در 10 فوریه بلکه هر روز شایسته توجه ما هستند. پنج حبوباتی که من در اینجا ارائه کرده ام می توانند به عنوان منابع پروتئینی پایدار عمل کنند و سیستم های غذایی را متنوع تر کنند. آنها می توانند تا حد زیادی به امنیت غذایی بهتر در آینده کمک کنند.