“محیط غذایی” ما بر آنچه می خوریم تأثیر می گذارد. در اینجا نحوه تغییر غذای خود برای حمایت از تغذیه سالم آورده شده است

در ژانویه، بسیاری از مردم تصمیمات سال جدید را در مورد تغذیه سالم تعیین می کنند. دستیابی به این موارد اغلب چالش برانگیز است – تغییر عادات غذایی ما می تواند دشوار باشد. اما رژیم های غذایی سالم می توانند سلامت جسمی و روانی را افزایش دهند، بنابراین بهبود آنچه می خوریم یک هدف ارزشمند است.

یکی از دلایلی که تغییر عادات غذایی ما دشوار است به “محیط های غذایی” ما مربوط می شود. این اصطلاح توصیف می کند:

محیط جمعی فیزیکی، اقتصادی، سیاستی و اجتماعی فرهنگی، فرصت ها و شرایطی که بر انتخاب غذا و نوشیدنی و وضعیت تغذیه افراد تأثیر می گذارد.

محیط های غذایی فعلی ما به گونه ای طراحی شده اند که اغلب انتخاب غذاهای ناسالم را نسبت به غذاهای سالم آسان تر می کند. اما این امکان وجود دارد که جنبه‌های خاصی از محیط‌های غذایی شخصی‌مان را تغییر دهیم و غذا خوردن سالم‌تر را کمی آسان‌تر کنیم.

محیط های غذایی ناسالم

یافتن رستوران های فست فود در شهرهای استرالیا کار سختی نیست. در همین حال، غذاهای ناسالم در باجه های سوپرمارکت، ایستگاه های خدمات و اماکن ورزشی وجود دارد. غذاهای آماده و بسته بندی شده و نوشیدنی ها به طور معمول در اندازه های بزرگ عرضه می شوند و اغلب خوشمزه تر از گزینه های سالم در نظر گرفته می شوند.

محیط های غذایی ما همچنین از طریق رسانه ها و تبلیغات، در کنار ادعاهای مربوط به سلامتی و تغذیه و تصاویر بازاریابی جذاب روی بسته بندی مواد غذایی، دستورات مختلفی را برای خوردن غذاهای ناسالم در اختیار ما قرار می دهد.

در سوپرمارکت، غذاهای ناسالم اغلب از طریق نمایشگرهای برجسته و تخفیف قیمت تبلیغ می شوند.

ما همچنین در زندگی روزمره خود در معرض موقعیت های مختلفی هستیم که می تواند تغذیه سالم را چالش برانگیز کند. برای مثال، مناسبت‌های اجتماعی یا فعالیت‌های کاری ممکن است مقادیر زیادی غذای ناسالم را مشاهده کنند.

---

بیشتر بخوانید: خیر، فقط عدم کنترل نیست که باعث اضافه وزن استرالیایی ها می شود. در اینجا چیزی است که باعث عادات غذایی ناسالم ما می شود

---

همه به یک شکل تحت تأثیر قرار نمی گیرند

افراد در درجه ای که مصرف غذای آنها تحت تأثیر محیط غذایی آنها قرار می گیرد متفاوت است.

این می تواند به دلیل عوامل بیولوژیکی (به عنوان مثال، ژنتیک و هورمون ها)، ویژگی های روانشناختی (مانند فرآیندهای تصمیم گیری یا ویژگی های شخصیتی) و تجربیات قبلی با غذا (به عنوان مثال، ارتباط آموخته شده بین غذاها و موقعیت ها یا احساسات خاص) باشد.

افرادی که مستعدتر هستند، احتمالاً بیشتر می خورند و غذاهای ناسالم بیشتری می خورند، نسبت به افرادی که از تأثیرات محیط ها و موقعیت های غذایی مصونیت بیشتری دارند.

کسانی که مستعدتر هستند ممکن است به نشانه های غذایی مانند تبلیغات و بوهای آشپزی توجه بیشتری داشته باشند و در مواجهه با این نشانه ها تمایل بیشتری به خوردن داشته باشند. در همین حال، آنها ممکن است توجه کمتری به نشانه های درونی نشان دهنده گرسنگی و سیری داشته باشند. این تفاوت ها ناشی از ترکیبی از ویژگی های زیستی و روانی است.

این افراد همچنین ممکن است واکنش‌های فیزیولوژیکی به نشانه‌های غذایی از جمله تغییر در ضربان قلب و افزایش ترشح بزاق را تجربه کنند.

سایر نشانه‌های موقعیتی نیز می‌توانند برای برخی افراد، بسته به آموخته‌هایشان درباره غذا خوردن، غذا خوردن را تحریک کنند. برخی از ما تمایل داریم زمانی که خسته یا بد خلق هستیم غذا بخوریم، زیرا آموخته ایم که غذا خوردن در این مواقع باعث آرامش می شود.

افراد دیگر تمایل دارند در موقعیت‌هایی مانند داخل ماشین در حین رفت و آمد به خانه از محل کار (احتمالاً عبور از چندین فروشگاه فست‌فود در طول مسیر)، یا در زمان‌های خاصی از روز مانند بعد از شام، یا زمانی که اطرافیانشان مشغول غذا خوردن هستند، غذا بخورند. ، با آموختن ارتباط بین این موقعیت ها و خوردن.

قرار گرفتن در مقابل تلویزیون یا سایر صفحه‌نمایش‌ها نیز می‌تواند افراد را به خوردن، خوردن غذاهای ناسالم یا خوردن بیش از حد مورد نظر تشویق کند.

---

بیشتر بخوانید: اشتها برای راحتی: چگونه افزایش تحویل آنلاین غذا می تواند به سلامت ما آسیب برساند

---

ایجاد تغییرات

در حالی که تغییر محیط‌های غذایی گسترده‌تر یا ویژگی‌های فردی که حساسیت به نشانه‌های غذایی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، امکان‌پذیر نیست، می‌توانید سعی کنید نحوه و زمان تأثیرپذیری نشانه‌های غذایی را تعیین کنید. سپس می‌توانید برخی از جنبه‌های محیط‌های غذایی شخصی خود را بازسازی کنید، که در صورت تلاش برای رسیدن به اهداف غذایی سالم‌تر، می‌تواند به شما کمک کند.

اگرچه هم وعده‌های غذایی و هم میان‌وعده‌ها برای کیفیت کلی رژیم غذایی مهم هستند، میان‌وعده‌ها اغلب برنامه‌ریزی نشده‌اند، به این معنی که محیط‌ها و موقعیت‌های غذایی ممکن است تأثیر بیشتری بر آنچه که میان‌وعده می‌خوریم داشته باشند.

غذاهایی که به عنوان میان وعده مصرف می شوند اغلب نوشیدنی های شیرین، شیرینی، چیپس و کیک هستند. با این حال، میان وعده ها نیز می توانند سالم باشند (به عنوان مثال، میوه ها، آجیل ها و دانه ها).

سعی کنید غذاهای ناسالم، به ویژه تنقلات بسته بندی شده را از خانه حذف کنید، یا در وهله اول آنها را نخرید. این به این معنی است که وسوسه ها حذف می شوند، که می تواند به ویژه برای کسانی که ممکن است در محیط غذایی خود مستعدتر باشند مفید باشد.

برنامه ریزی رویدادهای اجتماعی پیرامون فعالیت های غیر غذایی می تواند به کاهش تأثیرات اجتماعی بر خوردن کمک کند. به عنوان مثال، چرا به جای ناهار در یک رستوران فست فود، برای پیاده روی با دوستان خود نروید.

ایجاد قوانین و عادات خاص می تواند نشانه های غذا خوردن را کاهش دهد. به عنوان مثال، غذا نخوردن پشت میز، ماشین یا جلوی تلویزیون، به مرور زمان، اثرات این موقعیت ها را به عنوان نشانه هایی برای غذا خوردن کاهش می دهد.

همچنین می توانید یک دفتر خاطرات غذایی داشته باشید تا مشخص کنید که چه خلقیات و احساساتی باعث خوردن غذا می شود. هنگامی که این محرک ها را شناسایی کردید، برنامه ای برای کمک به ترک این عادت ها ایجاد کنید. استراتژی‌ها ممکن است شامل انجام فعالیت دیگری باشد که از آن لذت می‌برید، مانند پیاده‌روی کوتاه یا گوش دادن به موسیقی – هر چیزی که می‌تواند به مدیریت خلق و خو یا احساسات در جایی که معمولاً به یخچال می‌رسید کمک کند.

فهرستی از مواد غذایی بنویسید (و به آن پایبند باشید و در هنگام گرسنگی از خرید غذا خودداری کنید. وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها را از قبل برنامه‌ریزی کرده و آماده کنید، بنابراین تصمیم‌گیری در مورد خوردن قبل از موقعیت‌هایی گرفته می‌شود که ممکن است به‌خصوص احساس گرسنگی یا خستگی کنید یا تحت تأثیر محیط غذایی خود قرار بگیرید.