این هفته، سازمان جهانی بهداشت (WHO) توصیه کرد که “شیرین کننده های غیر قندی نباید به عنوان وسیله ای برای دستیابی به کنترل وزن یا کاهش خطر بیماری های غیرواگیر” مانند دیابت و بیماری های قلبی استفاده شوند.
شیرین کننده های مصنوعی یا ترکیبات طبیعی یا ترکیبات سنتز شده ای هستند که طعم شیرینی مانند شکر دارند – و از نظر وزن تا 400 برابر شیرین تر هستند – اما انرژی ندارند یا ناچیز هستند. به عنوان مقایسه، شکر 17 کیلو جی (یا چهار کالری) در هر گرم دارد، بنابراین یک قاشق چایخوری شکر 85 کیلوژول دارد.
انواع مختلفی از شیرین کننده های مصنوعی در استرالیا استفاده می شود. برخی از آنها مصنوعی هستند، برخی دیگر از غذاهایی مانند میوه راهب و گیاه استویا استخراج می شوند.
بنابراین، دستورالعمل های جدید WHO برای افرادی که به دلایل سلامتی به شیرین کننده های مصنوعی روی آورده اند چه معنایی دارد؟ آیا آنها باید فقط به قند برگردند؟
بیشتر بخوانید: غذاها و نوشیدنی ها شیرین تر می شوند. حتی اگر همه شکر نباشد، برای سلامتی ما مضر است
برای کاهش وزن تبلیغ می شود
به عنوان یک متخصص تغذیه بالینی در دهه 1990، زمانی را به یاد می آورم که شیرین کننده های مصنوعی در غذاهای فرآوری شده ظاهر شدند. آنها به عنوان راهی برای جایگزینی شکر به محصولات غذایی که ممکن است منجر به کاهش وزن شود، تبلیغ شدند.
یک قوطی نوشابه شیرین شده با شکر به طور متوسط حدود 500 کیلو ژول دارد. از نظر تئوری، جایگزینی روزانه یک قوطی نوشابه شیرین شده با قند با یک قوطی نوشابه شیرین شده مصنوعی می تواند وزن شما را حدود 1 کیلوگرم در ماه کاهش دهد.
اما تحقیقات در چند دهه گذشته نشان می‌دهد که این موضوع قابل قبول نیست.
توصیه جدید بر چه اساسی است؟
WHO توصیه خود را بر اساس یک بررسی سیستماتیک انجام داده است. هدف آن ارائه راهنمایی مبتنی بر شواهد در مورد استفاده از شیرین کننده های مصنوعی در مدیریت وزن و پیشگیری از بیماری بود.
با توجه به اینکه چاقی خطر ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت و انواع خاصی از سرطان را که عامل اصلی مرگ و میر در جهان هستند، افزایش می دهد، مدیریت وزن بسیار مهم است.
بررسی سیستماتیک WHO شامل داده‌هایی از انواع مختلف مطالعات بود که اطلاعات متفاوتی به ما می‌دهد:
-
50 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بودند (زمانی که دانشمندان مداخله می‌کنند و تغییراتی را ایجاد می‌کنند – در این مورد در رژیم غذایی – در حالی که بقیه چیزها را ثابت نگه می‌دارند تا تأثیر آن تغییر را ببینند)
-
97 مطالعه کوهورت آینده نگر بودند (زمانی که دانشمندان یک عامل خطر را در گروه بزرگی از افراد در یک دوره زمانی مشاهده می کنند تا ببینند چگونه بر یک نتیجه تأثیر می گذارد – بدون مداخله یا ایجاد هیچ تغییری)
-
47 مطالعه مورد-شاهدی بودند (نوع دیگری از مطالعه مشاهده‌ای که دو گروه از افراد همسان را دنبال و مقایسه می‌کند، جدای از عامل خطر مورد علاقه).
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده داده‌های علّی را در اختیار ما قرار می‌دهند و به ما اجازه می‌دهند بگوییم مداخله منجر به تغییری شد که دیدیم.
همگروهی آینده نگر و شاهد موردی فقط به ما پیوندها یا پیوندها می دهند. ما نمی توانیم ثابت کنیم که عوامل خطر منجر به تغییر در نتایج – در این مورد، وزن – شده است، زیرا عوامل خطر دیگری که دانشمندان در نظر نگرفته اند می توانند مسئول باشند. اما آنها سرنخ های خوبی در مورد آنچه ممکن است اتفاق بیفتد به دست می دهند، به ویژه اگر نتوانیم آزمایشی انجام دهیم زیرا انجام یا خودداری از درمان های خاص غیراخلاقی یا ناامن است.
Unsplash، CC BY
بررسی سیستماتیک WHO به چاقی بدن، بیماری‌های غیرواگیر و مرگ می‌پردازد.
برای چاقی بدن، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده نشان داد افرادی که شیرین‌کننده‌های مصنوعی بیشتری مصرف می‌کنند، وزن کمی پایین‌تر – به طور متوسط 0.71 کیلوگرم – نسبت به کسانی که کمتر یا بدون شیرین‌کننده‌های مصنوعی مصرف می‌کنند، دارند.
اما مطالعات همگروهی نشان داد که مصرف بیشتر شیرین کننده های مصنوعی با BMI یا شاخص توده بدنی بالاتر (0.14 کیلوگرم بر متر مربع) و 76 درصد افزایش احتمال ابتلا به چاقی مرتبط است.
مطالعات همگروهی آینده نگر نشان داد که برای مصرف بیشتر نوشیدنی های شیرین مصنوعی 23 درصد افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد. اگر شیرین کننده های مصنوعی به عنوان یک کالای رومیزی (که مصرف کننده به غذاها و نوشیدنی ها اضافه می کند) مصرف شود، خطر ابتلا به دیابت 34 درصد افزایش می یابد.
در افراد مبتلا به دیابت، شیرین کننده های مصنوعی هیچ یک از شاخص های بالینی مورد استفاده برای نظارت بر دیابت آنها مانند سطح قند خون ناشتا یا انسولین را بهبود نمی بخشند یا بدتر نمی کنند.
مصرف بیشتر شیرین کننده های مصنوعی با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، بیماری های قلبی عروقی و مرگ در مطالعات مشاهده ای آینده نگر بلندمدت که شرکت کنندگان را به طور متوسط 13 سال دنبال کردند، مرتبط بود.
اما شیرین کننده های مصنوعی با تفاوت در میزان کلی سرطان یا مرگ زودرس ناشی از سرطان ارتباط نداشتند.
به طور کلی، در حالی که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده کنترل‌شده کاهش وزن کمی بیشتر را در افرادی که از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کردند، نشان داد، مطالعات مشاهده‌ای نشان داد که این گروه در معرض خطر افزایش چاقی و پیامدهای سلامت ضعیف‌تر هستند.
آیا بررسی نقصی دارد؟
توصیه‌های WHO انتقادهایی را به دنبال داشته است، زیرا آزمایش‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده، مزایای کاهش وزن را در استفاده از شیرین‌کننده‌های مصنوعی، هرچند اندک، نشان دادند.
با این حال WHO به وضوح بیان می کند که توصیه هایش بر اساس طرح های تحقیقاتی متعدد است، نه فقط کارآزمایی های تصادفی کنترل شده.
به‌علاوه، WHO کیفیت مطالعات را در بررسی «قطعیت کم یا بسیار پایین» ارزیابی کرد.
بیشتر بخوانید: شیرین کننده ها ممکن است با افزایش خطر سرطان مرتبط باشند – تحقیقات جدید
آیا آنها ناامن هستند؟
این توصیه نشان نمی دهد که شیرین کننده های مصنوعی ناامن هستند یا باید ممنوع شوند. بررسی علمی WHO در مورد مسائل شیمیایی یا ایمنی نبود.
پس بهتر است به جای شکر مصرف کنیم؟
پاسخ منفی است.
در سال 2015، WHO دستورالعمل هایی را در مورد مصرف قند اضافه برای کاهش خطر اضافه وزن و چاقی منتشر کرد. قندهای افزوده در غذاها و نوشیدنی های فرآوری شده و فوق فرآوری شده مانند نوشابه ها، نوشیدنی های میوه ای، نوشیدنی های ورزشی، شکلات و شیرینی ها، ماست طعم دار و موسلی بارها یافت می شود.
این توصیه می‌کند که مردم بیش از 10 درصد از کل انرژی دریافتی خود را مصرف نکنند که حدود 50 گرم (ده قاشق چایخوری) شکر در روز برای یک فرد بزرگسال متوسط است که به 8700 کیلوژول انرژی در روز نیاز دارد.
توصیه WHO مطابق با دستورالعمل های رژیم غذایی استرالیا است که در صورت نیاز به انرژی اضافی، بیش از سه وعده غذای دلخواه در روز را توصیه نمی کند. با این حال، بهتر است انرژی اضافی را از گروه‌های غذایی اصلی (غلات، سبزیجات، میوه‌ها، لبنیات و گروه پروتئین) دریافت کنید تا غذاهای دلخواه.
بیشتر بخوانید: 8 غذای روزمره که ممکن است متوجه نباشید فوق العاده فرآوری شده هستند – و نحوه تشخیص آنها
خب حالا چی بنوشم؟
بنابراین اگر مصنوعی و قند موجود در نوشیدنی ها برای کاهش وزن توصیه نمی شود، چه چیزی می توانید بنوشید؟
برخی از گزینه ها عبارتند از آب، کامبوچا بدون شکر، چای یا قهوه. نوشابه و آب معدنی طعم دار شده با مقدار کمی از آب میوه مورد علاقه شما جایگزین های خوبی هستند.
شیر نیز گزینه خوبی است، به خصوص اگر در حال حاضر نیاز کلسیم خود را برآورده نمی کنید.