آیا در یک صحرای غذا زندگی می کنید؟ این نقشه ها نشان می دهد که می تواند تفاوت زیادی برای سلامتی شما ایجاد کند

نگرانی‌های عمومی در مورد قیمت‌های بالای مواد غذایی نشان می‌دهد که چگونه برآوردن نیازهای اولیه انسان، حتی در کشوری مانند استرالیا، امری مسلم تلقی نمی‌شود.

قیمت مواد غذایی تنها بخشی از معادله ای است که دسترسی به غذا و به طور کلی تغذیه سالم را تعیین می کند. همانطور که فقر برای برخی می تواند در یک جامعه نسبتاً ثروتمند پنهان شود، عدم دسترسی به غذاهای تازه و مقرون به صرفه می تواند حتی در بزرگترین شهرهای ما مشکل ساز باشد.

بیشتر بخوانید: چند نفر از استرالیایی ها گرسنه می شوند؟ ما به طور قطع نمی دانیم و این بخش بزرگی از مشکل است

اصطلاح “صحرای غذا” این نگرانی را توصیف می کند. اعتقاد بر این است که اولین بار در بریتانیا ساخته شده است. در حال حاضر به طور گسترده در ایالات متحده و همچنین در استرالیا استفاده می شود.

مردمی که در صحراهای مواد غذایی زندگی می کنند دسترسی آسان به فروشگاه های مواد غذایی ندارند. این معمولاً به دلیل ترکیبی از موارد زیر است:

مسافت سفر در نتیجه پراکندگی حومه شهر با تراکم کم
گزینه های حمل و نقل محدود
سیاست های منطقه بندی که پراکندگی مغازه ها در مناطق مسکونی را ممنوع می کند
تصمیمات تجاری خرده فروشان مبنی بر اینکه منابع مالی خانوار یک منطقه از یک فروشگاه غذایی مناسب پشتیبانی نمی کند.

اصطلاح «صحرای غذای سالم» منطقه‌ای را توصیف می‌کند که در آن فروشگاه‌های مواد غذایی در دسترس هستند، اما فقط تعداد محدودی – یا اصلاً هیچ – غذای تازه و مغذی می‌فروشند.

تحقیقات اخیر ما به این موضوع می پردازد که آیا ممکن است بیابان های غذایی در یک منطقه دولتی محلی بزرگ در غرب سیدنی وجود داشته باشد یا خیر. ما مکان های مراکز ارائه غذا – هم غذای سالم و هم ناسالم – و سطوح محلی آسیب و مشکلات بهداشتی را ترسیم کردیم.

نتایج اولیه ما نگران کننده است. ما متوجه شدیم که تقریباً دو سوم حومه شهرها اصلاً فروشگاه مواد غذایی ندارند. در فروشگاه هایی که آنها را دارند، تنها 16 درصد از فروشگاه ها فروشگاه های مواد غذایی سالم هستند.

نقشه نشان‌دهنده نسبت‌های غذای سالم به غیرسالم در حومه شهر در سراسر یک منطقه دولتی محلی — این نقشه نسبت مراکز غذایی سالم به مراکز غیرسالم را برای هر حومه نشان می دهد.
منبع: یک روش نقشه برداری سریع برای محیط های غذایی محلی، و اقدامات بهداشتی مرتبط: مورد پنریث، استرالیا، نویسنده ارائه شده است

این نقشه ها همچنین همبستگی قوی بین این بیابان های غذایی و مناطقی با سلامت عمومی ضعیف و آسیب های اجتماعی و اقتصادی را نشان می دهد.

بیشتر بخوانید: چگونه 50 دلار در قبض غذای خود صرفه جویی کنید و همچنان غذاهای خوشمزه و مغذی بخورید

مطالعه چگونه منطقه را ارزیابی کرد؟

تحقیق ما یک رویکرد ارزیابی سریع را برای ارزیابی اینکه آیا صحراهای غذایی ممکن است در منطقه مورد مطالعه وجود داشته باشد، اتخاذ کرد.

داده های بهداشتی از همکاری سیاست سلامت استرالیا حاکی از میزان اضافه وزن و چاقی، دیابت و مرگ و میر زودهنگام ناشی از بیماری های قلبی عروقی در این مناطق است.

نقشه‌ای که میزان مرگ زودهنگام ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی را برای هر حومه شهر در یک منطقه دولتی محلی نشان می‌دهد. — این نقشه میزان مرگ زودرس ناشی از بیماری های قلبی عروقی را برای هر حومه نشان می دهد.
منبع: یک روش نقشه برداری سریع برای محیط های غذایی محلی، و اقدامات بهداشتی مرتبط: مورد پنریث، استرالیا، نویسنده ارائه شده است

در مورد محیط فیزیکی، منطقه دولت محلی از مناطق مسکونی یکبار مصرف بزرگ، فواصل نامناسب تا مغازه ها و بسیاری از مراکز فروش فست فود تشکیل شده است. رتبه‌بندی امتیاز پیاده‌روی حومه شهرها نشان می‌دهد که تقریباً برای همه کارها چقدر ماشین لازم است. افرادی که ماشین ندارند برای دسترسی به گزینه های غذایی مقرون به صرفه و سالم با موانع واقعی روبرو هستند.

نقشه‌هایی که امتیازهای Walkscore و نرخ مالکیت خودرو را برای حومه شهر در سراسر یک منطقه دولتی محلی نشان می‌دهند — این نقشه‌ها امتیاز پیاده‌روی و نرخ مالکیت خودرو را برای هر حومه نشان می‌دهند (محله‌های قابل پیاده‌روی بیشتر دارای امتیاز پیاده‌روی بالاتری هستند).
منبع: یک روش نقشه برداری سریع برای محیط های غذایی محلی، و اقدامات بهداشتی مرتبط: مورد پنریث، استرالیا، نویسنده ارائه شده است

ما از مجموعه داده‌های دیگری (دایرکتوری‌های کسب و کار آنلاین، مکان یاب فروشگاه و نقشه‌های گوگل) برای ترسیم مکان‌های فروشگاه‌های مواد غذایی و ارزیابی اولیه انواع غذاهایی که ارائه می‌کنند استفاده کردیم. ما اینها را به طور کلی به عنوان «سالم» (سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای و مستقل، خواربارفروشی‌های چندفرهنگی – عمدتا آسیایی و آفریقایی در این منطقه – و مغازه‌های میوه و سبزیجات) و «ناسالم» (فروشگاه‌های غذاخوری مستقل و حق امتیاز و رستوران‌ها و کافه‌های خاص) طبقه‌بندی کردیم. .

ما شاخص‌های سلامت و زیست‌پذیری و خروجی‌های غذا را در رنگ‌های مختلف ترسیم کردیم.

نقشه های رنگی ارزیابی سریع، آموزنده و قابل دسترس از وضعیت ارائه می دهند. از آنجایی که اعضای جامعه به راحتی می توانند آنها را تفسیر کنند، نقشه ها ممکن است به اقدامات جامعه برای بهبود وضعیت کمک کنند.

بیشتر بخوانید: استرالیا پای خود را به تغذیه سالم می کشد. در 5 سال ما پیشرفت غم انگیزی داشته ایم

مطالعه چه چیزی پیدا کرد؟

به طور کلی، مراکز غذایی “غیر سالم” 84٪ از کل مراکز غذایی در منطقه دولت محلی را تشکیل می دهند.

علاوه بر این، تمام مراکز غذایی (سالم و غیرسالم) در 14 حومه شهر واقع شده اند. این بدان معناست که 22 حومه شهر اصلاً فروشگاه مواد غذایی ندارند. 14 حومه شهر با مراکز فروش مواد غذایی نیز معمولاً دارای فروشگاه‌های ناسالم‌تر – گاهی بسیار بیشتر – نسبت به سالم هستند.

پارکینگ روبروی فروشگاه های KFC و Hungry Jacks — در مناطقی که فروشگاه‌های مواد غذایی دارند، گزینه‌های کمتر سالم معمولاً بیشتر از آنهایی است که غذای تازه سالم ارائه می‌دهند.
شاتر استاک

این نقشه‌برداری همچنین یک همبستگی قوی بین حومه‌های شهر با نسبت‌های زیادی از فروشگاه‌های ناسالم و آن‌هایی که سطح آسیب‌پذیری بیشتری دارند (با استفاده از شاخص اداره آمار استرالیا در مورد آسیب‌های اجتماعی-اقتصادی نسبی) نشان می‌دهد. برای مثال، حومه‌ای که به عنوان محروم‌ترین منطقه رتبه‌بندی می‌شود، دارای شش فروشگاه مواد غذایی ناسالم است اما هیچ فروشگاه مواد غذایی سالمی ندارد. امتیاز پیاده‌روی آن نشان می‌دهد که ساکنان به ماشین وابسته هستند و می‌توانند کارهای کمی را با پای پیاده انجام دهند.

نقشه نشان دهنده شاخص آسیب اجتماعی نسبی برای هر حومه در سراسر یک منطقه دولتی محلی است — در این نقشه از آسیب نسبی اجتماعی بر اساس حومه، نمرات پایین تر نشان دهنده آسیب بیشتر است.
منبع: یک روش نقشه برداری سریع برای محیط های غذایی محلی، و اقدامات بهداشتی مرتبط: مورد پنریث، استرالیا، نویسنده ارائه شده است

روش ارزیابی سریع ما همه پاسخ ها را ارائه نمی دهد. باید مراقب بود که در دام تفسیر بیش از حد نیفتیم.

همچنین نباید به خود مراکز غذایی به عنوان نماینده ای برای تغذیه سالم یا ناسالم نگاه کرد. آنها تنها یکی از چندین عاملی هستند که باید در ارزیابی اینکه آیا افراد سالم غذا می خورند در نظر گرفته شود.

بیشتر بخوانید: “فقط اگر آنها انتخاب های بهتری برای زندگی می کردند” – چگونه توضیحات ساده در مورد فقر و ناامنی غذایی اهمیت خود را از دست می دهند.

با این مسائل چه می توان کرد؟

واضح است که بخش‌های بزرگی از این منطقه شهری با فراهم کردن دسترسی مناسب به انتخاب‌های غذایی سالم، از سلامت و رفاه ساکنان حمایت نمی‌کند.

سیاست شهری می تواند در حذف بیابان های غذایی موثر باشد. اقدامات اجتماعی، کاربری اراضی و بهداشت جامعه همیشه باید مورد توجه و هدف قرار گیرند.

از این گذشته، انتخاب های مرتبط با رژیم غذایی فقط نتیجه ترجیحات شخصی نیستند. در دسترس بودن فروشگاه‌های مواد غذایی، و طیف وسیعی از غذاهایی که آنها می‌فروشند، می‌تواند بر این انتخاب‌ها – و به نوبه خود، تغذیه و سلامتی تأثیر بگذارد.

یافته های ما مشخص می کند که تحقیقات هدفمند باید به کجا هدایت شوند. تعیین ماهیت دقیق این عدم انتخاب به سیاست گذاران کمک می کند تا در مورد آن چه کاری انجام دهند.

این رویکردی است که ارزش آن را دارد تا در سراسر استرالیا بررسی کنید که در کجا ممکن است نگرانی‌های پنهان مشابهی وجود داشته باشد.

مطالعه ما سایر ابزارهای اثبات شده را برای کمک به تحقیقات بعدی که کار ما نشان داده است مورد نیاز است فهرست می کند. این شامل:

ارزیابی در محل از مراکز غذایی فردی
ارزیابی از تازگی و مقرون به صرفه بودن اقلام ارائه شده
داده های دسترسی محلی دقیق تر
نظرسنجی مستقیم از تجربیات ساکنان از محیط های غذایی محلی خود.

همه ما سزاوار زندگی و کار در مکان‌هایی هستیم که ذاتاً از انتخاب‌ها و رفتارهای سالم و در نتیجه سلامت ما حمایت می‌کنند، نه اینکه از آنها بکاهند.

روویمبو تیمبا، افسر برنامه‌ریزی در بخش برنامه‌ریزی و محیط زیست NSW و سابقاً دانشگاه وسترن سیدنی، یکی از نویسندگان این مقاله است.